Radruż – obronny zespół cerkiewny z XVI w.

W skład XVI-wiecznego zespołu w Radrużu wchodzi: drewniana świątynia w późnogotyckim stylu pw. św. Paraskewy z XVII wiecznym ikonostasem oraz zachowaną polichromią figuralno-ornamentalną, wysoka wieża – dzwonnica, kamienny mur z dwiema bramami oraz kostnica z XIX w. (tzw. dom diaka).

Świątynię otaczają pozostałości cmentarz przycerkiewny, a tuż za murem znajdują się dwa cmentarze parafialne z kamieniarką bruśnieńską. Ze względu na obronny charakter, cerkiew nazywano „Chłopską Warownią”.

W XVII w., podczas najazdów tatarskich wielokrotnie była ona schronieniem dla mieszkańców wsi. Świątynia została zbudowana bez użycia gwoździ – wszystkie łączenia są drewniane.

W 2012 r. cerkiew wpisano na listę World Monuments Watch, a w 2013 r. na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Całość kompleksu - w gestii Muzeum Kresów w Lubaczowie.

Z przewodniczką Renatą Ferenc-Pupek rozmawia Bernadeta Szczypta: